Ερμηνεία στην εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού κατά την ορθόδοξη βυζαντινή παράδοση

Χριστούγεννα χωρίς Χριστό;

γράφει ο Βασίλης Πανδής

Η γιορτή των Χριστουγέννων θεωρείται από εμάς τους Χριστιανούς ως η δεύτερη σημαντικότερη θρησκευτική εορτή μετά το Πάσχα.
Η σημαντικότητά της είναι αδιαμφισβήτητη, αφού λογιέται ως το κέντρο της Ιστορίας και το γεγονός-σταθμός με αφετηρία το οποίο αρχίζει η χρονολόγηση.

Γιορτάζουμε όμως σήμερα πραγματικά τα Χριστούγεννα; Και αυτό το ερώτημα προκύπτει από την μορφή που έχουν λάβει οι εορτασμοί τις τελευταίες δεκαετίες.
Τα Χριστούγεννα έχουν καταλήξει να είναι ένα κράμα δυτικών παραδόσεων (που επεβλήθησαν τελικά και σε εμάς!) το οποίο γιορτάζεται μέχρι και στην Κίνα [1], αλλά προσοχή! Όχι από Κινέζους Χριστιανούς! Όχι για θρησκευτικούς λόγους! Για λόγους εμπορικούς προφανώς! Σε όφελος εκείνων που ο Ιησούς Χριστός έδιωξε από το Ναό του Σολομώντα, ράπισε και ανέτρεψε τους πάγκους των!

Επιπλέον, τι σχέση μπορεί όμως να έχει το ιστορικό πρόσωπο του Μεγάλου Βασιλείου της Ορθοδοξίας, του ισχνού ασκητή Επισκόπου Καισαρείας, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία με μακριά μαύρα γένια (αφού εκοιμήθη πολύ νέος: μόλις 49 ετών), και υπήρξε αναμορφωτής του κοινοβιακού μοναχισμού και συγγραφέας των Κανόνων του όπως τους ξέρουμε μέχρι και σήμερα [2], με το φανταστικό πρόσωπο του δυτικοφερμένου γέροντα της επιμελώς καλλωπισμένης γενειάδας, της κατακόκκινης στολής (των χρωμάτων της Coca Cola) και της υπερμεγέθους κοιλιάς; [3]

Η μεγαλύτερη νίκη των πάσης φύσεως θεομάχων και χριστιανομάχων είναι το ότι κατάφεραν να μας κάνουν να γιορτάζουμε μια άχρωμη και άοσμη γιορτή η οποία εν τέλει δεν καταφέρνει να μας αγγίξει καθόλου ψυχικά. Μια απρόσωπη γιορτή που κυριαρχεί η εμπορευματοποίηση των πάντων, και όχι τη Γέννηση του Θεανθρώπου, Υιού και Λόγου Θεού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Είναι λοιπόν μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα το ότι έχουμε χάσει το νόημα και την ουσία της γιορτής και ασχολούμαστε με τον Santa Claus και τον Rudolph...

Στο ότι είναι ωραία τα δένδρα, οι στολισμοί, τα λαμπιόνια, τα δώρα και όλα τα συναφή και μάλλον αναγκαία προκειμένου να αναταθεί (έστω και λίγο) το ηθικό του δοκιμαζόμενου λαού μας, όλοι συμφωνούμε. Τι νόημα έχουν όμως τα Χριστούγεννα χωρίς τον Χριστό;

Η παγκοσμιοποίηση προελαύνει κι εμείς όχι απλά δεν παίρνουμε μέτρα για να προστατεύσουμε την πολιτιστική, εθνική και θρησκευτική μας κληρονομιά, αλλά δεν παίρνουμε καν χαμπάρι.

Αυτά τα Χριστούγεννα...

• Ας θυμηθούμε πως η ίδια η έκφραση σημαίνει την ανάμνηση της Γέννησης του Χριστού!
• Ας αναλογιστούμε το "ΓΙΑΤΙ;" τα γιορτάζουμε. Το "γιατί να χρειαζόταν να έρθει ο Χριστός επί γης;"
• Ας κοιτάξουμε την πνευματική μας ανάταση και όχι την κάλυψη των πνευματικών μας κενών με την εξυπηρέτηση καταναλωτικών αναγκών.

Σημειώσεις:

1: http://traveltipsgr.blogspot.com/2011/12/blog-post_23.html
2: http://www.oodegr.com/oode/istoria/ekklisia/monaxismos_kai_ag_basileios_1.htm
3: http://www.amen.gr/article1317

Υ.Γ.: Ακούστε και τον σοφό και διδακτικό λόγο του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού (25/12/2008):

Η Ελληνικότητα του Βυζαντίου